Rozdział 34 ;]

Rozdział 34 ;]

JOANNA:

Tak... Przeczytałam kartkę od Justine. Wybaczyłam Kendallowi już dawno, ale czekałam aż on mnie przeprosi. Z tego co udało mi się dowiedzieć to szykuje dla mnie coś specjalnego. Żal mi Niny... Biedaczka jest zakochana na zabój w Carlosie a ten debil tego nie widzi! No szlak by go wziął! On chyba na serio ma zero rozumu.... I jeszcze Logan... Ten to wszystko przeżywa... A się porobiło... Fajnie by było jakby w końcu stało się coś miłego i przyjemnego dla odmiany...
-Asia!- wbiegła do mojego pokoju Nina. Była uśmiechnięta. Coś musiało się stać
-Zwolnij dziewczyno! Co się dzieje?
-Załatwiłam nam pracę- wyszczerzyła się
-O! To super!A co będziemy robić?
-Jesteśmy wizażystkami BTR!
-Extra! Będę kuła Kendalla szpilkami w tyłek- zaśmiałam się złowieszczo- I?
-Co I?- zdziwiła się
-Co się stało że ty taka radosna jesteś? Piłaś? Ćpałaś? Paliłaś ziółka?- dopytywałam się
-No coś ty... Wczoraj był u mnie Logan. Gadaliśmy i tak jakoś wyszło że się pocałowaliśmy... Ale to nic nie znaczy!- wydusiła z siebie
-Ninuś! To wspaniale! Może Carlos zrobi się zazdrosny i....- urwałam
-Dokończ- posmutniała
-I do siebie wrócicie?
-Nie... Może i go kocham... I to bardzo... Ale po tym co zrobił Clau i Sydney mu już nigdy nie wybaczę- warknęła. Coś czuję że jak go spotka to miło nie będzie...
-Ale wiesz że on działa na ciebie jak narkotyk? Nie wytrzymasz długo bez jego bliskości, głosu, pocałunków... Byliście bardzo ze sobą związani i jak nagle ci go brakło to bum! Rozum go nienawidzi a ciało i serce ciągną cie do niego jak magnez- przytuliłam ją
-Znalazłam już na to lekarstwo... nie tylko ja- szepnęła
-Przecież nie możesz wiecznie wykorzystywać Logana. On kiedyś zakocha się na nowo i zostaniesz z tym sama
-Masz rację ale póki co on musi mi wystarczyć... Jedyne czego się obawiam to tego że kiedyś wybuchnę i rzucę się na Carlosa.... A wtedy dopiero zrujnuję sobie życie....- rozpłakała się
-Nie płacz... Wszystko będzie dobrze... A wiesz może co knuje Kendall?
-Wiem. Ale nie powiem ci bo nie będzie niespodzianki- uśmiechnęła się na nowo i wyszła... Ach biedactwo z niej...

LOGAN:

Może i to głupie ale do póki nie znajdę sobie nowej dziewczyny Nina będzie moim lekarstwem na smutek. Ten pocałunek.... Nic do niej nie czuję ale dzięki temu znów jestem szczęśliwy. Wyszedłem z pokoju i wpadłem wprost na Ninę.
-Hejcia Logan!- pomachała mi
-Heeej!- przytuliłem ją i w tym samym momencie na korytarz wszedł Carlos. Ups...
-Logan!- wycedził przez zęby
-Tiaak?- odsunąłem się od Niny
-Możemy pogadać?- warknął
-Tylko mu nic nie zrób. Wystarczy że całkowicie zawaliłeś sprawę z Clau, Jamesem i Sid- odwarknęła mu dziewczyna
-Oj przepraszam no....- dopiero teraz Nina odwróciła się i na niego spojrzała. Gdyby nie podparła się ściany poleciałaby na ziemię. Carlos był w samych jeansach, czerwonych trampkach i czerwonej czapce.
-O czym chciałeś pogadać?- podeszłem do niego
-Przestań przystawiać się do Niny- szepnął tak aby nas nie usłyszała
-Ona nie jest twoją własnością. Teraz masz NOWĄ dziewczynę więc zostaw ją w spokoju. A poza tym między nami nic nie ma. Jesteśmy TYLKO przyjaciółmi
-Sorry stary... Ja po prostu chyba nadal coś do niej czuje... Ale masz rację. Mam teraz Alexę- poszedł dalej. Chciał wejść do swojego pokoju ale Nina mocno się w niego wtuliła i nie chciała go puścić. Nie wiedział co zrobić i stał jak słup przy drodze
-Nina...- szepnął
-Wróć do mnie... Ja nie chcę sama... Kocham cię, nie zostawiaj mnie samej- rozpłakała się
-Ja... Wybacz ale kocham Alexę... Znajdziesz sobie kogoś innego na moje miejsce- szepnął jej do ucha
-Nie! Ja chcę tylko ciebie! Nie rozumiesz tego debilu!?- odsunęła się. Ochłonęła trochę i... pocałowała go. On po chwili zaczął odwzajemniać jej pocałunki
-Wybacz- szepnął gdy skończyli i wszedł do pokoju zostawiając płaczącą Ninę na holu.
-Logan- przytuliła mnie
-Już ciii... Nie jest ciebie wart- pocieszałem ją
-Ale ja go KOCHAM i NIGDY nie przestanę- szepnęła i wybiegła na dwór. Carlos nie widzi że ją rani czy po prostu wmówił sobie coś i jego przerośnięte ego nie pozwala mu normalnie myśleć?

NINA:

Dość! Mam już dość! Po jaką cholerę odwzajemnił ten pocałunek! Teraz robię sobie głupie nadzieje że jednak będziemy kiedyś jeszcze razem... Ale to NIEMOŻLIWE! Przecież sam powiedział że kocha Alexę a mnie już nie.... UGH! DLACZEGO TO MUSI TAK BOLEĆ??? Cała zapłakana wybiegłam z domu. Nikt mnie nigdy nie rozumiał... Nawet ja sama. Jedyną osobą która może mi pomóc jest Sydney... Ale ona już nie żyje! Biegłam tak sama nie wiem gdzie gdy nagle poczułam ostry bul w głowie i zemdlałam....

Obudziłam się w ciemnym pomieszczeniu. Chyba była to jakaś piwnica albo stare magazyny przy porcie w LA. Byłam przywiązana do krzesła a na buzi przyklejono mi plaster. Usłyszałam skomlenie psa, a następnie drzwi się otworzyły i do środka weszło 5 olbrzymich ubranych na czarno facetów. Mieli kominiarki dlatego nie widziałam ich twarzy. Z głowy leciała mi krew i byłam cała poobijana. Jeden z tych goryli podszedł do mnie i zdarł plaster.
-Kim jesteście?- spytałam
-Twoim koszmarem. Wiesz... zaszantażowaliśmy twojego chłoptasia Carlosa. Miał dać nam psa, a w zamian za to my nie zrobimy ci krzywdy. Psa dał ale nam było mało, więc postanowiliśmy cię porwać. Dostaniemy za was niezłą sumkę- zaśmiał się i wyszedł. Do środka wrzucili jakiegoś psa i pozostali mięśniacy też wyszli. Pies podszedł do mnie. Przez dziurę w dachu wpadało do środka delikatne światło, które oświetliło pyszczek pieska. Nie wierzę! To... To SYDNEY!
-Pieseczku! Ty żyjesz!- rozejrzałam się wokoło. Z tyłu za mną była wąska dziura w murze. Ja się tam nie zmieszczę ale Sid....
-Sydney posłuchaj... Wyjdź tamtą dziurą i przyprowadź pomoc. Szybko!- spojrzała na mnie smutno. Polizała mnie po twarzy i wybiegła z tego pomieszczenia. Mam nadzieję że jej się uda....

##################################################################################################################################################################
Rozdział krótki i beznadziejny ale jest. Pisałam go na szybko więc przepraszam za błędy i treść...
Wyszedł okropnie! Następny rozdział za tydzień. Pozdrawiam,

Nina Rusherka xoxo

PS: CZYTASZ? PROSZĘ SKOMENTUJ! TO NAPRAWDĘ MOTYWUJE!