Auuu! cz. 2

Jednorazówka- Auuu! cz.2

Szłyśmy powoli. Dziewczyny zdążyły już trochę ochłonąć i mam nadzieję że mi nie pomdleją. Willa chłopaków znajdowała się przy lesie. W okół nikt nie mieszkał więc można powiedzieć że to takie leśne odludzie. Zapukałam delikatnie w drzwi. Nikt nie otworzył. Za trzecim razem zapukała, a raczej waliła w drzwi Vai.... Została w nich dziura wielkości jej pięści xD
-Ej dziewczyny! Znalazłam dzwonek!- ucieszyła się Pati i zadzwoniła. Dosłownie sekundę później przez dziurę w drzwiach ujrzałyśmy Jamesa. Poprawił swoją idealną grzywę i otworzył.
-Na żywo wygląda jeszcze bardziej seksi- pisnęła Sylwietta
-Logi Bear gdzie jesteś!?- wbiegła gdzieś do środka domu Vai
-Co tak stoicie? Wejdźcie- podszedł do nas Carlos. Dziwnie spojrzał się na Pati i zaprowadził nas do salonu.
-Ładnie tu macie- stwierdziłam rozglądając się po luksusowym pokoju.
-Jak chcesz to możesz pozwiedzać- powiedział Logan wchodząc do pokoju z Vai przytuloną do jego nogi
-Stopa! Królewska noga!- wtuliła się jeszcze mocniej w jego nogę
-Vai nie zachowuj się jak Mort!- walnęła ją poduchą Sylwia
-Pani Masło uważaj co robisz i mówisz bo może to zostać urzyte przeciwko tobie!-  odpyskowała jej Violette
-Będę waszym adwokatem w sądzie!- ożywiła się Pati. Tyle słyszałam z tej interesującej wymiany zdań, gdyż wyruszyłam na zwiedzanie reszty domu. Przeszłam przez kuchnie, siłownie, basen, pokój gier, 4 pokoje chłopaków (o dziwo mieli tam większy porządek niż u Vai), strych, 2 łazienki, 4 puste pokoje gościnne, mini studio nagraniowe, salę do tańca, pokój z instrumentami, saunę, garaż i doszłam do zabarykadowanych drzwi od piwnicy. Zrobiłam z wsówki do włosów klucz i otworzyłam po kolei 5 zamków. Odsunęłam drewnianą belkę i otworzyłam drzwi. W piwnicy były lochy. Były tam łańcuchy przytwierdzone do ścian i podłogi i legowisko i miska z wodą jak do psa .... Duuużeeegooo psa. Jedyne światło dawał mały otwór na końcu lochów. Wyszłam przez niego i znalazłam się w środku lasu. Drzewa najbliżej tunelu były podrapane przez duże zwierze.
-Nie powinno cię tu być- wystraszyłam się. Odwróciłam się w drugą stronę i ujrzałam "zombie" Kendalla. Tyle że tym razem miał na sobie brudną koszulkę.
-Wystraszyłeś mnie. Nie rób tak więcej-podeszłam do niego
-Powinnaś trzymać się z dala od tego miejsca. Jest tu bardzo niebezpiecznie.... Zwłaszcza nocą
-Ale...
-Wracajmy już. Twoje przyjaciółki się będą o ciebie martwić- nic więcej nie powiedziałam tylko ryszyłam za nim przez las w stronę domu. Po 20 min byliśmy już w ich ogrodzie. To co zobaczyłam mocno mnie zaskoczyło o.O
-Dziewczyny 30 min mnie nie ma a wy już świrujecie?- spojrzałam po kolei na Vai grającą z Loganem na PSP, Carlosa i Pati gotujących spagetti i Sylwie i Jamesa (był bez koszulki) gadających o lakierach do włosów.
-Boże Kendall jak ty wyglądasz- wystraszył się James
-Zombie! Ratuj się kto może!-krzyknęła Vai i skoczyła za kanapę
-Vai to Kendall- uspokajał ją Logan
-Obiad!- krzyknęła Pati z kuchni. Muszę przyznać że Carlos całkiem dobrze gotuje. Zjadłam wszystko oprócz mięsnych klopsików
-Czemu nie jesz mięsa?- spytał Kend
-Jestem wegetarianką- odpowiedziałam
-Za to nasz blondynek to prawdziwy mięsorzerca- zaśmiał się Logan
-Co powiecie na gre w butelkę?- spytał James
-Super!- brunet przyniòsł butelkę i jako pierwszy zakręcił. Wypadło na Losa.
-Prawda czy wyzwanie?
-Hym.... Wyzwanie!
-Do końca gry masz siedzieć tylko w samych bokserkach- uśmiechnął się James. Mina Pati była bezcenna. Teraz Carlos kręcił. Wypadło na Logana
-Prawda czy wyzwanie?
-Prawda
-Podoba ci się Vai?
-Ehm.... Tak?- Henderson i Vai zrobili się cali czerwoni. Teraz kręci Logan.
-Prawda czy wyzwanie Vai?
-Wyzwanie!- poklepała kask Carlosa, który nie wiem jakim cudem znalazł  się na głowie pasemkowej
-Ej to moje!- oburzył się Carlos
-To masz pecha smerfie- wywaliła na niego język
-Nie jestem smerfem!- obraził się latynos
-No dobra Vai.... Hym... Pocałuj mnie w policzek- wyszczerzył się szatyn
-Henderson grabisz sobie- pokręciła głową Sylwia. Vai niechętnie przysunęła się do Logana ale ten obròcił głowę i pocałowała go w usta
-Pfu! Ble! Dajcie mi pumeks! Muszę wyszorować usta!- skakała po całym domu Vai
-Pasemkowa jesteś czerwona jak keczup z KFC- zaśmiałam się
-KFC? Kuuurczaaaki!!!- zawołała Vai z łazienki. Po chwili wróciła i zakręciła. Padło na mnie. Ups!
-Lana! Prawda czy wyzwanie?- zaśmiała się złowrogo Vai
-Prawda?- przełknęłam ślinę
-Czy prawdą jest że szalejesz na punkcie potworów, wampirów wróżek itp?
-Może troszeczkę?
-Przyznaj się!- spojrzała na mnie złowrogo
-Tak! Tak! Kocham pamiętniki wampirów, zmierzch, piękne istoty i scooby doo!- zasłoniłam się rękami
-Kròlowa kurczaków jest z ciebie dumna!- zaśmiała się Vai i podała mi butelkę. Wypadło na Kendalla.
-Prawda- ziewnął
-Czy... Czy... Czy jesteś wilkołakiem?- sama nie wiem po co to powiedziałam. To tak samo jakoś wyszło. On i chłopacy bardzo się zddziwili i zostali "sparaliżowani"
-Ja... To nie twoja sprawa i myślę że powinnyście już iść. Mamy dużo pracy w studio i musimy odpocząć- wygonił nas blondyn. No tego to ja się nie spodziewałam...
-Schmidt! Pożałujesz tego ty debilu jeden! Dziewczyn się tak nie traktuje a zwłaszcza mnie!- wrzeszczała Vai. Po 5 min wróciłyśmy do domu taksówką...

*MIESIĄC PÓŹNIEJ*

Od tamtego zdarzenia chłopaki się z nami nie kontaktowali i nie odbierali telefonu. Dziwne. Jednak nie mogłam przestać o nich myśleć. Aby zająć czymś myśli postanowiłam poszukać pracy. Właśnie zabierałam się za pisanie CV.

Imię: Lana
Nazwisko: Gray
Miejsce zamieszkania: Los Angeles
Data urodzenia: 22.07.1992
Zainteresowania: śpiew, taniec, moda, zwierzęta, fryzjerstwo, make-up, rysowanie, fotografia
Wykształcenie: ukończona podstawówka, gimnazjum, liceum, studia artystyczne
Telefon: 001795264802
Wiek:

-Dziewczyny jak mam za miesiąc urodziny to mam napisać że  mam 21 czy 22 lata?- spytałam
-No np. na akcie zgonu to piszą ci tyle ile ukończyłaś czyli 21- powiedziała Pati
-Ej! Ty chcesz mnie do grobu wpędzić?- zaśmiałam się razem z Vai
-To był tylko przykład!- wtrąciła się Sylwia
-Dobra, dobra.. Napiszę 21

Wiek: 21
Podpis: LGray

-Gotowe!- odłożyłam długopis
-Gdzie to zanosisz?- spytała Sylwia
-Do Gustavo Roque
-Czy to nie jest czasem menago BTR?- wtrąciła Vai
-No brawo! A niby po co jej praca u niego?- zaśmiała się Pat
-Żeby zarobić kasę na kurczaki?
-Nie! Żeby móc z nimi pogadać!- rozczochrała pasemkowej włosy Sylwia
-Ej! Teraz kumam- wyszczerzyła się
-Ja tak dłużej nie wytrzymam! Ja chce Carlosa!!!!!!!- położyła się na podłodze Pati
-Hym... Choćmy do nich!- wstała z kanapy Violette
-Ok- podeszła do mnie Sylwia
-W sumie studio Roque Records jest po drodze...- zabrałam telefon, CV i wyszłyśmy z domu. Był już wieczór i powoli robiło się ciemno. Zostawiłam CV u sekretarki i poszłyśmy do chłopaków. O dziwo drzwi były otwarte. Sprawdziłyśmy cały dom. Nikogo nie było. Została tylko zakneblowana piwnica. Vai jednym kopem wywarzyła drzwi. Powoli z latarką zeszłyśmy na dół. Od ostatniego razu przybyło tam więcej śladów pazurów. Zaczęłyśmy kierować się w stronę tunelu. W lesie było już całkowicie ciemno a jedynym źródłem światła był księżyc.... O nie!
-Dziewczyny? Patrzcie- wskazałam ręką na księżyc
-Pełnia- szepnęły przerażone. Nagle usłyszałyśmy szmery w krzakach i na drzewie.
-Auuuuuuu!!!- zawył "ktoś" tuż za nami. Przełknęłam głośno ślinę i powoli się odwróciłyśmy. Z krzaków powoli wyszedł wilk wielkości samochodu i w kolorze piaskowym. Tuż za nim wlekli się zombie i franken stain. Przerażone cofałyśmy się aż uderzyłam plecami o drzewo. Nagle z wysokiej gałęzi zeskoczył wampir. Potwory powoli się do nas zbliżały.
-Wiać!- krzyknęła spanikowana Pati. Zaczęłyśmy uciekać- karzda w inną stronę. Biegłam przed siebie aż do urwiska. Nie mogłam biec dalej. Było za wysoko aby zeskkoczyć  ale wrócić też nie chciałam. Nagle z lasu wyleciał ten wilk. Zaczął warczeć i powoli się do mnie zbliżać. Niechcący spojrzałam w jego oczy.... Były przepiękne i.... Zielone. Gdzieś już widziałam te niesamowite tęczówki.... I wtedy wszysto zaczęło się układać. Teraz znałam już całą prawdę.
-Kendall?- szepnęłam. Wilk na chwilę stanął, ale znów zaczął warczeć.
-Kendall wiem że to ty... Dasz radę... Proszę... Nie rób mi krzywdy... To ja Lana nie poznajesz mnie? Kendall otrząśnij się ! Dasz radę wygrasz z wilczą naturą- mówiłam do niego. Wiedziałam że Kend by mi nic nie zrobił... Tylko czy on to wiedział? Nagle wilk skoczył na mnie i przydusił łapą do podłoża. Zabolało. Rozpłakałam się. Wilk spojrzał w moje oczy a ja w jego. Przypomniało mi się jak się poznaliśmy.... Mimo wszystko czułam do tego blondyna coś więcej niż przyjaźń. Wilk uspokoił się. Zszedł ze mnie i usiadł z boku. Spojrzał  na miejsce gdzie przed chwilą trzymał łapę i spóścił łebek. Ja również tam spojrzałam. Na moim brzuchu znajdowały się ślady pazurów z których powolutku zaczynała lecieć krew. Nie były to jednak na tyle głębokie rany aby wzywać lekarza. Przysunęłam się do zwierzaka i wytarłam z jego pyszczka łzy. On płakał. Przed chwilą chciał mnie zabić a teraz płacze... Wtuliłam się w niego. Miał taką mięciutką i puszystą sierść... Zdziwił się trochę ale potem wtulił łebek w moje włosy. Położył się i kiwnął głową na swoje plecy. Powoli usiadłam na nim, jak na koniu, a on zaczął dreptać w stronę willi....

Violette:

No pięknie! Uciekam przed jakimś zombie w środku nocy w lesie i na dodatek nie wiem gdzie! Ale zaraz..  Zombie są powolne to czemu ja biegnę? Usiadłam na jakimś dużym kamieniu i czekałam aż mnie dogoni. Co to za frajda uciekać przed  nikim? Po chwili już go widziałam. Stał w świetle księżyca i wyglądał jak...
-Logan?!? Ty jesteś zombie? Phahahahahahahaha!- tarzałam się ze śmiechu. On podszedł do mnie i chciał ugryźć.
-Nie pozwalaj sobie!- kopnęłam go w krocze. Upadł na ziemię i odpadła mu ręka. Znów wybuchłam śmiechem xD Tak wiem... Henderson chce mnie zjeść i jest zombie a ja zamiast się bać to wybucham śmiechem xD
-Mózggg!- zaryczał? Nie wiem jak nazwać odgłosy zombie xd
-Mojego ci nie dam!
-Mózgg! Eee...- powąchał mnie-Brak mózggu! Nie dobre mięso!- odsunął się
-Cooo?! Uważasz że nie mam mózgu?! Może i masz rację ale i tak oberwiesz xd- uderzyłam go i odpadła mu druga ręka xD Phahahah... Co za łamaga!
-Vai? Moje kochane mięsko!- przytulił mnie
-Henderson! Też cie lubie ale nie nazywaj mnje więcej mięsem!- przyczepiłam mu rąsie i wróciliśmy do willi...

Sylwietta:

-Aaaaaa!!! Goni mnie wampajer!!! Ludzie ratunku! Help me!- biegłam jak oszalała wrzeszcząc na cały głos. Niestety wbiegłam w drzewo. Ktoś mnie złapał dzięki czemu się nie wywaliłam xD Spojrzałam na mojego wybawiciela
-J-James?- wyglądał dokładnie tak samo tylko był bledszy i miał wystające kły
-Tak madam. Oto ja! James David Maslow! Najpiękniejszy wśród wampirów!- ukłonił mi się. Tak... To na pewno on -,-
-Nie zrobisz mi krzywdy?-spytałam przarażona
-Nie..  Tylko wypije ci krew!-rzucił się na mnie ale ja zdążyłam odwrócić głowę i się pocałowaliśmy (tak jak w reklamie kinder bueno xd)
-O Matko! Cuż za słodycz płynie z twych ust! Nie mogę cię stracić piękna niewiasto bo już nigdy więcej nie skosztuje twoich pocałunków... Sylwio? Czy zostaniesz moją wampirzycą?
-Ja...-zatkało mnie-Tak pod warunkiem że nigdy mnie nie ugryziesz i przestaniesz tak mówić- przytuliłam go
-Masz moje słowo- i razem wróciliśmy do willi .....

Pati:

Może i to dziwne ale uciekałam przed zielonym kolesiem ze śrubami w szyi! Wariactwo!
-Stać dziewczyna piękna! Ja zjeść cię chcieć!- złapał mnie za rękę
-Zostaw mnie ty...-przyjrzałam mu się- Franken Carlosie!- uderzyłam go w twarz. Zaraz co?! Carlos?! No fajnie...
-Ale ja musieć krew dostać pić!- oburzył się
-Krew?? A może być pomidor zamiast mojej krwi?- podałam mu owoc (tak pomidory to owoce!!!). On go powąchał i zjadł
-Dobre czerwone to być! Kochać pomidory ja! Zostawić Pati spokój i jeść pomidory same!- przytulił mnie
-To super! A teraz wracajmy- i ruszyliśmy w stronę willi...

################################################

I oto kolejna część jednorazówki! Mi się  bardzo podoba ^^ Proszę was o szczere komentarze i dziękuję za tak dużo wejść<3 Jesteście kochani!!! Zmieniłam trochę opisy i zdjęcia bohateró w zakładce "Heroes" także zapraszam do looknięcia ;) 3 część w przyszłym tygodniu. Pozdrawiam,

Nina Rusherka ;****