Rozdział 42 ;)

ROZDZIAŁ 42 ;)

Kendall:

Dziś wracamy do Los Angeles. Wczesnym rankiem wyruszyliśmy z Wichita aby ominąć korki w LA. Niestety nie udało nam się i już 2h stoimy w korku.
-Ja tego dłużej nie zniosę! Chcę do domu!- narzekała Asia i nagle ją olśniło. Wyciągnęła telefon.
-Do kogo dzwonisz?- spytałem
-Justine...?

James:

Wszyscy wstali wcześnie rano, aby Sylwia jeszcze spała. Jest już 12 a ona nadal śpi -,-
-James my idziemy do basenu!- zawołała Nina i dom opustoszał. O nie! Nie mam zamiaru czekać aż Sylwia się obudzi.. Ja też chcę na basen! Po cichu weszłem do jej pokoju, zabrałem ją na ręce i wrzuciłem do basenu.
-MASLOW!!!- wynurzyła się i zaczęła mnie gonić naokoło ogrodu. Niestety się potknąłem o wąż ogrodowy i Sylwietta na mnie wpadła. Nagle nad naszym domem pojawił się helikopter i wylądował nam na trawniku. Wysiedli z niego Kendall, Aśka i... Justine??
-Dzięki za podwózkę- uśmiechnęła się Joanna
-Ja chcę odzyskać swoje auto!- marudził Kendall
-Spokojnie, moi chłopcy z FBI je ci tu przywiozą.... Ej... Czy to nie ta dziewczyna poszukiwana przez psychiatryk w połowie stanów?- Justine wskazała na Sylwię
-Tak to ona- z helikopteru wychylił się jakiś goryl
-Panowie... Brać ją! Zanim znowu nam ucieknie- i 2 umięśnionych facetów zaczęło gonić moją Sylwię
-EJ! Ale ona nic nie zrobiła! Zostawcie ją w spokoju!- krzyczałem zrozpaczony
-JAMEEEEES! RATUUUJ!- wtuliła się we mnie czerwonowłosa. Niestety te dwa goryle mnie pokonały. Sylwia chwyciła się drabinki od basenu i nie chciała jej puścić. Tak mocno ją trzymała że goryle musieli odkręcić ją od basenu i Sylwię razem z tą drabinką zakuli w kajdanki i wsadzili do helikoptera. Justine została a oni z moją kochaną odlecieli.Nie wiem czemu ale zacząłem płakać.
-Ona jest niewinna! Dlaczego oni ją zabrali???- krzyczałem ze łzami w oczach
-Jest posądzona o napad na waszych rodziców- wytłumaczyła Justine
-Można ją jakoś wyciągnąć z więzienia?- spytał Carlos
-Będzie wolna i uniewinniona tylko wtedy, gdy wasze rodziny wycofają oskarżenia
-Chłopaki... Telefony w dłonie i dzwonimy!- zadecydowałem. Obdzwoniliśmy całe swoje rodziny i na szczęście wszyscy zgodzili się wycofać oskarżenia. Najtrudniej było z moją mamą, ale jak jej powiedziałem że się zakochałem w Sylwii to się zgodziła. Gdy wszystko było już załatwione, pojechaliśmy po Sylwię do aresztu głównego w Californii.
-Sylwietta!- doskoczyłem do krat
-James!- przytuliła mnie przez kraty
-Zaraz będziesz wolna- szepnąłem. Justine pokazała odpowiednie papiery i moja ukochana była wolna. Wróciliśmy do domu. Na dworze zaczynało robić się już ciemno. Nagle zadzwonił telefon Carlosa. Odebrał go, chwilę porozmawiał i wrócił do salonu.
-Dzwonił nasz menago. Jedziemy w Worldwide Tour!- oczywiście wszyscy się ucieszyli
-A co z nami?- spytała Nina wskazując na dziewczyny
-Jedziecie z nami!- przytulił ją Carlos
-Woo HOO!- krzyknęły dziewczyny
-A kiedy jedziemy?- dopytywała się Sylwietta
-Za tydzień gramy pierwszy koncert w Los Angeles a potem trasa- dodał i zniknął gdzieś z Niną. Pozostali, w tym ja, oglądali komedie w TV.

Carlos:

Poszedłem z Niną do mojego pokoju. Chciałem pobyć z nią trochę sam na sam. Wydawało mi się że od jakiegoś czasu chodzi przybita i smutna.
-Ninuś coś się stało?
-Co? Nieee... Tak tylko się zamyśliłam- wtuliła się we mnie. Po pewnym czasie do pokoju weszła Asia z Kendallem
-Słuchajcie... Bardzo chcę żebyście to wy pierwsi o tym wiedzieli... Kendall mi się oświadczył- uśmiechnęła się Aśka'
-AAAAAAAAAAAAAA! To gratulacje!- wyściskała ich Nina
-Gratulacje stary- przytuliłem po koleżeńsku Kendalla. Asia pokazała jeszcze pierścionek Ninie i wyszli powiedzieć reszcie.
-Hej... zbyt dobrze cię znam... Mów co jest?- usiadłem koło znowu smutniej Ninie.
-No bo... wszyscy dookoła są tacy szczęśliwi.... Nie że mi coś nie pasuje bo jest dobrze tak jak jest ale... Brakuje mi trochę namiętności i spontaniczności w naszym związku- powiedziała w końcu. Może i miała rację.
-Naprawimy to- szepnąłem jej do ucha i najlepiej jak tylko umiałem pocałowałem ją
-I to mi się podoba- zamruczała. Nie wiem ile jeszcze się tak całowaliśmy ale w końcu zmęczeni, zasnęliśmy wtuleni w siebie...

##################################################################################################################################################################

Hej Rushers! Coś ostatnio nie umiem napisać długiego rozdziału na tym blogu :/ jakoś brak mi na niego pomysłów... W każdym razie co sądzicie o tym rozdziale? Mi się on nie podoba ale to wasze zdanie jest decydujące w tej sprawie. Nowy rozdział prawdopodobnie pojawi się od 1-4 maja. I jeszcze jedna sprawa...

BŁAGAM WAS O KOMENTARZE!!!

Wiem, że to koniec roku szkolnego się zbliża, niektórzy z was piszą testy itd, itp.. Ale to jest dla mnie naprawdę ważne. Każdy nawet Anonimowy komentarz się dla mnie liczy.

To tyle z mojej strony, pozdrawiam

Nina Rusherka xoxoxo