Rozdział 47 :(

Taaa... Po ostatnim poście... Nie ważne.. Po prostu pewien "ANONIMEK" dał mi wiele do myślenia i.... postanowiłam.... zmienić się i tego bloga całkowicie... więcej po rozdziałem...

ROZDZIAŁ 47 :(

Nina:

Minęły już pierwsze 2 tygodnie trasy... I co? Carlos oświadczył mi się na koncercie. Tak.. niewątpliwie się cieszę tylko... Po tym wydarzeniu Pena, Claudia i Sylwietta dziwnie się zachowują. Gdy chłopacy mają czas wolny znikają i pojawiają się tylko wtedy kiedy muszą... Podejrzane mi się to wydaje... W ogóle od tygodnia nie zamieniłam z Carlosem ani słowa, nie mówiąc już o przytuleniu go... Dłużej tak być nie może! Dowiem się co oni knują choćby nie wiem co...
-Kendall, widziałeś gdzieś Carlosa?- spytałam wchodzącego do tour-busa blondyna
-Nie- odpowiedział krótko i znikł
-A ty Asia?- zwróciłam się do przyjaciółki
-Niestety nie- i ona również zniknęła. Oni mnie już nie lubią czy co? :( To nie fajnie... Postanowiłam przejść się na spacer. Aktualnie byliśmy w Brazylii, a konkretnie w Rio De Janeiro. Piękny, tropikalny klimat, dużo słońca, mili ludzie i pełno miejsc do zwiedzenia. Po godzinie marszu dotarłam do posągu Jezusa. Jakiś przechodzeń zrobił mi kilka fotek. Gdzie by tu dalej iść? Hymm... Rozejrzałam się dookoła. Niedaleko znajdowała się mile wyglądająca kawiarenka. Weszład do środka i zamówiłam czekoladowego shake'a . Nagle zauważyłam siedzących na dworze Carlosa, Claudię i Sylwie. Siedzieli na dworze koło palmy. Nie słyszałam o czym rozmawiali ale byli tak pochłonięci rozmową że mnie nie zauważyli. A co najgorsze.... Carlos trzymał w ręce papierosa.... Poczekałam aż skończą i gdy tylko mój narzeczony został sam, czym prędzej do niego podeszłam.
-Co to ma znaczyć?!-  wskazałam na papierosa w jego ręce.
-Nina to nie tak!- próbował się obronić
-A jak?! Palisz i mi o tym nie powijedziałeś! Czy ty wiesz że możesz stracić przez to głos? Albo poważnie zachorować?- w moich oczach pojawiły się łzy- Moja babcia zmarła na raka płuc... Lekarze powiedzieli że za dużo paliła- ciągnęłam dalej
-Spokojnie... Przyznaję się! Palę już od 2 lat. Chciałem przestać jak cię wtedy poznaliśmy w szpitalu ale nie dałem rady... To jest silniejsze ode mnie.. Przykro mi kochanie- przytulił mnie
-Pomogę ci- wyszeptałam
-Ale ja już próbowałem chyba wszystkiego!- stękał
-Nie. Ja to nie wszystko. Ja mam swoje własne sposoby- uśmiechnęłam się pod nosem.
-Na prawdę?
-Dzięki mnie od dzisiaj nie zapalisz już ani razu- chwyciliśmy się za ręce i razem wróciliśmy do tour-busa. Wieczorem chłopaki zagrali wspaniały koncert i ruszyliśmy dalej w trasę.

2 tygodnie później

Jak widać moja metoda skutkuje bo Carlos nie zapalił już ani jednego papierosa ^^ Dzisiaj chłopacy grają koncert w Sydney, w Australii. Obudziłam się z potwornym bólem brzucha. Szybko pobiegłam do łazienki i zwymiotowałam...
-Wszystko dobrze?- usłyszałam za sobą głos kuzyna
-Tak James. To pewnie tylko lekkie zatrucie pokarmowe- westchnęłam i porządnie umyłam zęby. Przez cały dzień chłopacy mieli próby a ja z dziewczynami spacerowałyśmy po mieście. Pięknie tu. Wróciłyśmy na koncert który jak zwykle był wspaniały :3 Za kulisy przyszło mnóstwo fanów ale moją uwagę przykuł pewnien wysoki, siwy, mężczyzna z tatuażem na łydce i lewym ramieniu. Wyglądał na jakiegoś kolesia z gangu.
-Nina McLeod?-podszedł do mnie
-Tak a pan to?- zdziwiłam się
-Jestem twoim ojcem...

CARLOS:

-Jestem twoim ojcem...- usłyszałem jak ten dziwny koleś mówi do Niny.
-Ale... Jak to?- dziewczyna nie wiedziała co powiedzieć. Podeszłem do niej i przytuliłem od tyłu kładąc głowę na jej ramieniu.
-Przepraszam cię bardzo że przez te 18 lat się nie odzywałem ale miałem kłopoty. Teraz jest już wszystko ok i mogę w końcu cię poznać córeczko- uśmiechnął się
-Alex coś tam wspominała...
-Deric jestem- zwrócił się do mnie
-Carlos- uścisnąłem jego dłoń.
-Tworzycie świetną parę. Alexandra przynosiła mi gazety do więzienia. Nawet nie wiecie ile artykułów piszą o Big Time Rush i ich dziewczynach- westchnął
-A więc Deric... Może porozmawiamy w naszym tour-busie?- zaproponowałem. Facet się zgodził i ruszyliśmy w stronę busa. Muszę przyznać, że się trochę zdenerwowałem. Pojawienie się ojca Niny może wszystko zespsóć...

~~~*~~~

A więc jak już wspomniałam po ostatniej notce "ktoś" zaczął mnie hejtować. Jeśli mam być szczera to nawet się tym nie przejęłam, jednak dało mi to dużo do myślenia. Rezultaty moich intensywnych przemyśleń nie są raczej pozytywne :/ Otóż... Postanowiłam że po 50 rozdziale kończę pisać to opowiadanie i jak na wielu blogach, zacznę tutaj pisać coś zupełnie nowego. I teraz pytanie do was, drodzy czytelnicy, uważacie że to dobry pomysł czy mimo wszystko mam ciągnąć dalej to opowiadanie?

Czekam na wasze opinie i szczere komentarze :) Nie wiem kiedy pojawi się nowy rozdział, ponieważ wyjeżdżam na wycieczkę i nie będę miała czasu na pisanie i czytanie waszych blogów za co z góry przepraszam. Pozdrawiam,

Nina Rusherka xoxoxo